Tłem filmu jest wojna w Birmie z jej okrucieństwem uwidocznionym w kilku scenach. Rambo przewozi dwie grupy osób nie będących żadną ze stron konfliktu. Za każdym razem dzięki scenom nakłaniania głównego bohatera do podjęcia wyzwania oraz rejsów poznajemy konkretną, krótką charakterystykę transportowanych zespołów.
1)misjonarze
W filmie nie ma krytyki ich powołania, pochwala się wręcz odwagę takich ludzi. O ich ideałach, jak również o braku szans na wyeliminowanie przyczyn konfliktu, usłyszymy podczas werbowania byłego komandosa, podróży, potępiania Rambo za uratowanie pasażerów przed piratami(!).
2)najemnicy
Ich pojawienie się na ekranie poprzedza wizyta pastora, sceny snu oraz kucia ostrza prezentujące pewne cechy wspólne z Rambo... Autor nie każe im prowadzić długich ideologicznych dyskusji(!) ani brać udziału w konkursie na najmilszą maskotkę.
Podobieństwa i różnice między 1) i 2) podkreślono w dwóch scenach zawierających werbalną i niewerbalną argumentację odwołującą się do światopoglądu Sary Miller(„Maybe we can't change what it is, but trying to save a life isn't wasting your life. Is it?”) oraz Johna Rambo(„But this is what we do. Who we are. Live for nothing. Or die for something”)

Podsumowując: film zrobił na mnie wrażenie dzięki świetnej fabule oraz spojrzeniu na wojnę domową od strony teoretycznie niezaangażowanych w walkę osób.